“Bunu senden beklemezdim!” lafı varya biri çevirsin yazara twit atıcam. Kasey Michaels  Daughtry Ailesi serisini ilk iki kitapla bana çok sevdirmişti ama son kitabıyla hayal kırıklığını bırakın, acaba yazarın okumayı söktüğü zamanlardan kalma bi yazısı mı diye düşündürttü. Ağır eleştiriyo olabilirim ama derin hayal kırıklıkları içerisindeyim.

      Daughtry Ailesi amcalarının ölmesi üzerine Rafe Daughtry`nin dük olması ve ikiz kız kardeşleri Nicole ve Lydia`ya sahip çıkmak üzere savaştan dönmesiyle başlıyor. Rafe kendine çocukluk arkadaşıyla mutlu mesut bi yuva kuruyor ilk kitapta. Ve yazar öyle bi çekici yazmış ki satırlar akıyor. İçine bide polisiye olaylar koyup merakı da kabartıyor.  Sizlerde ikiz kardeşleri merak etmeye başlıyorsunuz çünkü kitapta doğal olarak sıkça geçiyor.

       İkinci kitapta ele avuca sığmaz Nicole`ün hikayesi anlatılıyor. O da kendine bi marki buluyor ve maceralarına devam ediyor. Yine başını belalara, burnunu olmadık yerlere sokuyor. Ama aşk macerasını da kitapta yaşamakla kalmıyor bide lordlar kamarasına kadar uzanan bi maceraya markisiyle birlikte atılıyor.

        Ve ben Lydia`yı ilk kitap itibariyle deli gibi merak ediyordum. Neden mi? Çünkü ilk kitapta abisinin arkadaşı olan yüzbaşı savaşa geri dönüyor ve ölüyordu. Lydia o kadar çekingen ve sakin ki kimse zaten Nicole`e ikiz demez. Birbirlerinin tam tersleri. Bu yüzdende o yüzbaşıya kendini açması ailede büyük olaydı. Doğal olarak ölümü kızı yıkıyor. 

       Lydia`ya ölüm haberini getiren ise yüzbaşının yanında savaşta olan dükümüz Tanner`dan başkası değil. Ve haberi getirdiği için kız ondan nefret ediyor, resmen Napolyon yüzünden değilde Tanner yüzünden ölmüş gibi davranıyor adama. Zavallıda yüzbaşı son nefesini verirken kızı ona emanet ettiği için kıza göz kulak olmaya çalışıyor. Adamla kız sürekli karşılaşıyor ve garip hal hareket içindeler. Kız kaçıyor, adam kovalıyor ki ilgiside var hani. İşte tum bunlar hikayeyi çok fazla merak etmeme neden oldu.

      Savaştan dönmüş cesur , dağ gibi bi adam bekliyordum. Arka kapaktata nişanlı olduğu ama kıza aşık olunca işlerin karıştığı yazılınca da ellerim kaşındı resmen. Dedim işler daha karışık olacak bak gizemde varmış bu hikaye tadından yenmez. Ama bildiğiniz suratıma sıkı bi yumruk yedim. 

      Kitaba başladım cümleler pek bi kötü geldi. Dedim heralde bu tür okumaktan da sıkıldın ondan ama yok yani bu kez hata bende değil. Cümleler berbattı. Hikaye ilerlemiyor, karakterler salakça konuşup duruyor. Ne dediklerini okumak bil istemiyorum. O savaş kahramanı, koca dük gitmiş korkak, ezik bi herif gelmiş. Ama kız üzülmesin, aman yere bakıyor incindi, rüzgar esti bunalıma girecek modunda.  Ay bide kitap boyunca bir onurdur gidiyor. Adam onurlu anladık da kitapta on kelimeden üçü onur. Onur, erdem bıktığım iki kelime. 

     Ve kitapta öyle bi duygusal gelişme falanda yoktu. Bunlar zaten aralarındaki meseleyi halletmişler farkında değillermiş. Adam zaten çıtkırıldım. Kız azıcık değişir dedim ama ondada bişey olmadı bence. Yazar işin içine polisiye koymuş yine ama bunu da becerememiş.  Ya yüz sayfa bitti polisiye olay yok, gelişme yok, heyecan yok. İki yüz falandı heralde polisiye gelişti, sonrasında pat çözüldü.

      Kitaba dair tek sevdiğim şey sosyeteden dışlanmış Justin ve Tanner`ın üçkağıtçı kuzeni. Zaten o hatunda olmasa kitap hiç çekilmez. Aksiyon kattı azıcık. Justin`e gelirsek canım pek bi şeker, espriliydi. Bi kitap daha varmış seriye ait o da Justin`e aitmiş. Yazarın bu kitabından sonra dönüp daha bakmazdım ama Justin`i pek bi sevdim onun hatırına bakacağım.

     Arkadaşlar ben kitabı sevmedim. Seriyi bölmeyi sevmiyor ve merak ediyorsanız okuyun ne diyim. Ama tavsiye edemiyorum. Kitap elinizde yoksa bence para verip almaktansa bi hatayla almış olanlardan ödünç alın. Daha güzel bir kitabı keyifle okuyun!!