Şimdi diceksiniz Julia Quinn`in Judith McNaught`la ne alakası var. Hemen söylim aşk romanının tadına bakınca hemen kitapçıdan benzeri kitapları yaz tatilinde topladım ve Judth`le tanıştım. Ve olanlarda ondan sonra oldu. Ben artık umutsuz bi Judith hayranıyım. Allah`ım nasıl bi zeka, nasıl bi dil, nasıl bi varlık, nasıl bi büyü bu. Beni benden aldı, ruhumu, içimde benim bile habersiz olduğum duyguları ortaya çıkardı. Kadının daha ilk okuduğum kitaptan sonra en sevdiğim yazar olarak ilan ettim. Hem güldürüyo, hem hüzünlendiriyor daha neler neler. Ama en kötüsü gerçekte hiç ama hiç bulamicağınız kitap karakterlerine sizleri deli divane aşık ediyo. Sonra umutsuzca biz zavallı faniler gerçek hayatta deli divane böyle aşklar arıyo en sonunda da avcumuzu yalıyoruz.

                              





     O tatilde topladım kitapları ufak ufak ilk de Westermoreland serisinin son kitabı olan Sen Gelmeden Önce`yi okudum. Onu okuduktan sonra tatile çıkarken daha fazlasını yanıma almadım diye kafamı bi taşa koyum elime bi taş alıp ezmek gelmedi desem yalan olur. Sonra tabi yana yakıla JM kitapları aramaya, hangi sırayla okumalı falan filan diye derin arştırmalara girdim. Her okuduğum kitapta biraz daha dibim düştü, biraz daha salyalarım aktı -erkek karakterleri öyle bi anlatmış ki görmeden aşık nasıl olunur anladım- . Tabi sonra bide JM`dan sonra yazar beğenmez, herkeste onu arar buldum kendimi. Bide sadece kendimi deli divane, bilinci yerinde olmayan leyla yapsam iyi bide arkadaşlarımı öyle yaptım iyi mi. Okula gelenlerde tipik belirtiler gözler kızarmış, esneme modu, üstünden tren geçmiş gibi bi yorgunluk, göz altı torbaları 16 yaşındaki hatunlarda çıkmış gibi şiş, mor halkalar derste hastayım diyip uyumalar daha neler neler. Artık öyle psikopata bağladık ki sınıftaki erkeklerden bile okuyalım ne var bunlarda diyen tipler çıkıyodu. Sürekli fısır fısır kitaptaki karakterleri konuşmalar, gündüz rüyaları görmeler, bizde bulur muyuz gerçek aşkı soruları.. Biri de dememiş ki lan deha ergensiniz yapılır mı sizle Judith`i tanıştımak. Etrafınızdaki her erkekte bakın kitaptaki karakteri aricaksınız bulamayınca depresyona girceksiniz. Yazık etmeyin ergenliğinize. Bağırın çağırın isyan edin falan..ama yok kimse bize bunu demedi-gerçi deseler JM`la tanıştıktan sonra sadece kibar haliyle defol derdikte neyse-  .bizde her kitap sonrası ağır bi bulanım yaşadık. Depresyona o zaman girip çıkamayan arkadaşlarım var. Milletin sınavmış, notmuş diye dua ettiği dönemlerden biz Allah`ım bana Jason, Royce, Clayton, Matt, Zack ver diye ne dualar ettik. En son iş Zuhurat Babaya doğru gidiyodu.
















   Kitaplardan bahsetmek gerekirse hepsi birbirinden güzel hepsinin yeri ayrı. Okudum da hayal kırıklığına uğradım diyebileceğiniz tek kitap yok. Yazar bi tarihi bide günümüz olarak yazmış kitapları. Hangi çağda olursa olsun erkekler çok yakışıklı, güçlü, sahiplenici, sevgi dolu, zeki, otoriter, karakter sahibi ya ne bilim daha neler neler. Hepsi çapkın kadınlar tarafından deli gibi arzulanan tipler. Hepsi müthiş zengin. Bu kadar şeyden sonra tabi aranan mükemmel erkek olup   çapkınlıklarına da bi kere sevdiler mi çok ama çok sadık olmaları da eklenince bırakın kitaptaki karakterin bizim bile aşık olmamızdan doğalı yok. Arada sinir bozuyo,  amma öküz,  amma yanlış anladı diyoruz ama olsun o kadar. Kadın karakterler desen ayrı olay hepsi bi başka. Bakıyosun ezik büzük duran kızın içinden bi kurt, vahşi duran kızın içinden sevgi dolu bi hatun çıkıyo. Kadın karakterlerin özellikle tarihi romanlarda yaptıkları sizleri gülmekten kırıp geçirebiliyor. Kitaplarda erotizmde var ama öyle vıcık vıcık değil daha çok dibinizi düşürecek şekilde içinizi ısıtıyo. Bi öpüşme için sayfalarca bekliyosunuz ve yazar öyle naif bi şekilde anlatıyo ki dünyayla arasında bağı kalan görmedim henüz. Bende daha duymamış okumamış kalsın istemediğim için klavyeye sarıldım ve karar verdim her kitabını tek tek yazıcam- eee tabi hatırlamak için tekrarda okumam şart.