Yeni yılın ilk günü dedim tembellik yapmiim, oturim finallerimde yaklaşıyoken bütlerime büt eklemim, ders çalışım dedim ama yok olmadı. Yine bi ben klasiğiyle karşı karşıya kaldım. Şunu yapıcam, bunu yapıcam derken güne dair anneme göre yaptığım tek verimli şey ezberlediğim on yeni İngilizce kelime. Eğer yeni yılın ilk günü nasıl geçerse her günü öyle geçer işi doğruysa, yandık çünkü bende bi değişiklik yok eski tembellik eski üşengeçlik. Kelimeler dışında, eğitim hayatıma katkı sağlicak hiç bişey yapmamakla ruhsal zevk mevzusunda bi film izleyip ordan kazanca geçtim. İzlediğim film ise başlıktan kopya çekilebilceği üzere Ghajini.

Filmin başrol oyuncusu Aamir Khan. Adamdan bahsetmeden geçmek olmaz çünkü bence efsane yazmış yine. Onunla ilk tanışmam hemen hemen her gencin tanışma hikayesi gibi 3 Idiots`la oldu. Filme ayrı adama ayrı bayılmıştım. İzlediğim ilk Hint filmiydi. Öyle bişey beklemiyodum falan filan ama bu başka bi yazının konusu. Aamir bu filmle kendine bi hayran daha kattı benden demesi. İzlediğim üçüncü filmiydi ve dibim düştü resmen. Mimikler, hareketler, tavır, hele o gülüş beni benden aldı. Oyunculuğuna dicek kelime bulamıyorum, resmen iç sesini oyunculuğuyla seslendirmiş.

Filme gelicek olursak Aamir`in hayat verdiği karakter Sanjay Singhania Hindistanın en büyük iş adamlarından biridir. İş gezisinden dönüşünde nişanlısının evde öldürülmesi seyrettirilir ve kafasına aldığı ağır darbeyle kısa süreli hafıza kaybına uğrar. Kısa dediysek harbiden kısa. Adamın on beş dakikada bir hafızası tamamen silinmektedir. Sanjay`da filme simini veren Ghajini isimli kötü karakterimizin nişanlısını öldüren pisliğin peşine düşer. Hafıza kaybının neden olduğu unutma problemini de vücudunun her yerine yaptırdığı dövmelerle evin her köşesine bıraktığı notlarla dur demeye çalışıp, intikam ateşini sıcak tutmaya çalışıyo. Filmi Google yazıp aratırsanız karşınıza çıkacak kabataslak film konusu bu. Bense biraz daha fazlasından deli gibi aşık olduğu nişanlısından da bahsetmek istiyorum.

Sanjay`ın aşık olduğu kızın adı Kalpana. Filmi tamamen vurdulu kırdılı beklerken, aşk hikayelerini bi polis sayesinde izliyoruz. Kalpana`yla, onun zararsız olacağını düşündüğü yalanlar sayesinde karşılaşıyo Sanjay. Kızın karakteri bana Kore dizilerindeki kadın karakterleri anımsattı. Azıcık şaşkın, sakar, azıcık hayal alemi, canlı, neşeli, kıpır kıpır, iyi yürekli, yardım sever. Adamın dünyasına ait olmayan yeni bi yaşam formu gibi-mücevher çiçekmiçek desem çok klasik olacaktı, yaşam formu dedim diye öküz demeyin o yüzden- adamın hayatına daldı. Kızla yaşadıkları neden bu kadar aşık, niye intikam almak istiyo anlıyosunuz. Kızı ve aşklarını anlatan günlüklerin ilkini polis, ikincisini Sanjay`ın başına bela açıp sonra yardım etmeye çalışan benim gıcık olduğum tıp öğrencisi ortaya serecek.

Filmi Momento simli bi filmin çakması olarak nitelendirmişler. O filmi izlemedim ama bi Hollywood filmiymiş. Ki bu filmde 2005`te başka bi kadroyla yanlış hatırlamıyosam başka bi ülke tarafından çekilmiş. İkisini de izlemedim ama ben bu filmi çok beğendim. Çakmamakma izletti, sıkmadı, önermeme de neden olduysa hakkını vermişler demektir. Yalnız Hint filmlerindeki o klasik klipler bu filmde nedense çok gözüme battı. Galiba adama giydirdikleri o zevksiz kıyafetlerle göz zevkimin içine edip, film boyunca adamın gerek takımla olan karizmatikliğini, gerekse intikam peşinde koşan serseri imajına koca bi yarık açtığı için..

Film güldürttü, hüzünlendirdi -ki duygusal tipleri garanti ağlatırdı-, keyifli vakit geçirtti. Filim bu adam tabi yaşıcak demeyip, kafaya yediği o koca demir parçasından ve içine giren demire rağmen yaşadı ya yaşam gücüne helal beee. Aamir`le tanışın tanışmadıysanız, filmi izleyin izlemediyseniz bence.